African adventure 14 - 19 februari Monkeybay

Dinsdag 14 februari
Vanmorgen heb ik eerst even gesport en gezwommen. Echt heerlijk met zo'n geweldig uitzicht over het meer. Na het ontbijt heb ik vervolgens eerst de deuren van de wc's gerepareerd en daarna heb ik al het groen gesnoeid waar ik telkens tegen aan loop, omdat ik langer ben dan de meeste locals.
Aangezien het vandaag valentijnsdag is, ging de rekenles over verliefde harten die samen een getal vormden en tijdens Engels mochten ze vertellen waar ze van houden (I love ...) Wat ze erg goed afging.
's Avonds ben ik met Solomon, Shenko en Mphaso (drie toffe locals) naar Mangochi geweest waar zij een muziek keyboard en een computer hebben gekocht. We zouden hier ook een drankje doen, maar ik werd lastig gevallen door twee prostituees waarop ik besloot dat ik terug wilde naar Monkeybay waar we de bar Hamas onveilig wilde maken, maar uiteindelijk in de club Paramount terecht kwamen. Ontzettend genoten van het dansen met de locals, ze leren me alle Afrikaanse moves.

Woensdag 15 februari
Wat een ontzettend kater vandaag, Riki (de eigenaresse van Mufasa) zag de bui hangen en gaf me een rustdag wat ik erg schappelijk van haar vond!
Na zo min mogelijk gedaan te hebben, stelde Ashley voor om samen naar de kapper te gaan. Het schijnt nogal moeilijk te zijn om een goede kapper te vinden in Monkeybay, omdat ze nooit stijl haar knippen. Aangekomen bij de kapper, bleek de stroom weer eens niet te werken waardoor ze ons niet konden knippen. Wanneer er geen stroom is, soms een hele dag, betekent dat in de backpacker dat je je telefoon niet op kunt laden en dat je niet kunt douchen, omdat ze het water met een pomp uit het meer pompen.
Daarom maar een klein drankje gedaan bij Hamas en toch het lokale drankje 'Chibuku' ook wel shake shake genaamd geprobeerd, maar het is niet aan mij besteed. Het is een soort troebel bier op basis van maïs. Je koopt het in een kartonnen verpakking wat op een melkpak lijkt en opmerkelijk is dat er geen alcohol percentage op staat, omdat het fermeteert in de verpakking en de hoeveel alcohol dus toeneemt (het is een week houdbaar). Ik vind het niet te hachelen, maar de locals drinken liters, mede door de prijs van 400 Kwacha per liter wat ongeveer €0,60 is.

Donderdag 16 februari
Vanmorgen moest ik natuurlijk compenseren voor de hangover van gisteren. Ik heb op het strand al het gras en andere planten uit het zand getrokken, tot blaren aan toe. Het strand oogt nu weer een stuk netter.
Gisteren zijn Jozef (Israël) en Pia (Denemarken) aangekomen en zij wilde graag de les bijwonen. Tijdens het voorstellen vroeg Pia of een van de kinderen Denemarken aan kon wijzen op de wereldbol, vol verbazing kon een van de jongens dit zo aanwijzen wat ik erg knap van hem vond!
Aan het eind van de middag hoorde ik mijn naam en kwamen Maria en Vico aanlopen, een Portugees stel dat ik eerder tegenkwam in Vilanculos (Moz) Erg tof om hen weer te zien!
Later hebben we met een aantal locals een frisbee overgegooi en vervolgens rond het kampvuur gezeten en op de drums gespeeld wat elke keer weer een magisch moment creëert.
We hebben bedacht dat we een hele geit gaan kopen voor aan het spit zaterdag, die Salamon morgen brengt. Aangezien het mijn plan is, ben ik aan het overwegen of ik zelf de geit moet slachten. Op een van mijn vorige reizen heb ik een vrouw ontmoet die mij vertelde dat ze vegetarisch is. Toen ik haar vroeg waarom, vertelde zij dat haar ouders vegetarisch waren en dat het geen probleem was als zij vlees zou eten. Enige voorwaarde was dat zij dan zelf een dier zou moeten vermoorden. Zij stelden dat als je zelf niet in staat bent om een dier van z'n leven te ontnemen, dat je dit dan ook niet van een ander kan verlangen om dit voor je te doen. Ik vind dit een mooie manier van denken, maar ik weet niet of ik in staat zou kunnen zijn om een van beide te doen. Een dier vermoorden lijkt me onmogelijk, net zoals dat het mij onmogelijk lijkt om vegetariër te worden

Vrijdag 17 februari
Riki vertelde mij dat ze een auto gekocht had en aangezien niemand van het personeel (zelfs de manager) geen rijbewijs heeft, vroeg zij mij om de inkopen in het dorp te doen. Het autorijden leek mij erg spannend. Allereerst ben ik in totaal vier maanden in Afrika geweest in het verleden en toch heb ik nog nooit in een auto aan de linkerkant van de weggereden. Daarnaast zijn de wegen erg slecht en bleek het een automaat te zijn, waar ik vrijwel nooit in rijd. Ik ueb langzaam aangereden en dat ging eigenlijk hartstikke goed. Ook ben ik door de vele kilometers op de weg wel aardig gewend aan het links rijden.
Met Pia, Jozef en Vico ben ik 's morgens naar het dichtstbijzijnde eiland gezwommen wat we vervolgens beklommen hebben. Echt een prachtige plek, waar een soort van zwarte blokken groeien wat op houdskool lijkt en waar stengels uitgroeien wat op haar lijkt. Het eiland draagt daarom de naam Thaba Moriri, wat iets als harig eiland betekent. Locals noemen het Monkey hair eiland, maar wij hebben het Trump eiland genoemd.
Toen we terug waren in Mufasa, kwam Salomon de geit brengen en op dat moment had ik zo'n spijt dat ik dit georganiseerd had. De geit schreeuwde vanaf het moment dat ze hem uit de auto (van de achterbank) haalde en wist zelfs te ontsnappen waardoor zijn laatste uur wel erg hectisch was toen ze hem ook nog eens moesten vangen. Het was wel een heel grappig gezicht, omdat eerst Felix, de manager achter de geit aan rende en toen hij de geit niet te pakken kreeg en de geit het moeras in rende moesten Wongani en Trouble erachteraan. Trouble maakte een sprong om de geit te pakken en belandde plat op de grond toen de geit hem te snel af was, wat hilarisch was om te zien.
Na de geit gevangen te hebben stelde ze voor dat ik zijn strot door zou snijden, maar ik had allang bedacht dat ik dit niet kon. Ik ben er uiteindelijk wel bij geweest, omdat ik dit mezelf verplichtte, maar het is geen fijne ervaring. Dit laat me toch weer nadenken over mijn vleesconsumptie.
Na het lesgeven aan de kids ben ik samen met Pia en Vico naar Mr. Eddy gegaan om bananenwijn te kopen en daarna zijn we per fietstaxi teruggebracht naar Mufasa wat toch erg tof blijft ondanks dat de mannen hard moeten trappen op de zandwegen met iemand achterop.
Aangekomen in Mufasa, wilde Rikki dat ik de T- bones zou grillen op de bbq, omdat ze het de koks niet toevertrouwd. Gek om dan te koken terwijl er twee koks naast je staan.
's Avonds ben ik met Pia en Jozef naar Hamas geweest, omdat Shenko daar de dj zou zijn en ik dat natuurlijk niet mocht missen. Op een gegeven moment wilde we naar huis, maar Jozef was nergens te bekennen. Na te hebben gezocht hebben we uiteindelijk besloten om terug te lopen naar Mufasa, waar we Jozef gelukkig tegen kwamen met een lokale dame.

Zaterdag 18 februari
's Morgens werden we opgepikt door Salomon en Shenko om naar Cape Maclear te gaan. Hij rijdt in een normale auto waar we ons met z'n zevenen inpropten om na een half uur aan te komen op de plek van bestemming! Cape Maclear heeft een prachtig strand en is veel toeristischer ingesteld. Er staan prachtige lodges op het strand waarvan er één een een houten steiger had tot in het water waar je vanaf kan springen. Hier we hebben we met de lokale kids bommetjes gemaakt en een soort van Lodge kroegentocht gemaakt.
Salomon reed terug, maar het is hier meer dan gebruikelijk om dan gewoon te drinken. Dit resulteerde erin dat hij eerst bijna een hond dood reed en teruggekomen in Monkeybay bijna een fietser naar de andere wereld hielp.
Aangekomen in Mufasa hing de geit al in de grill en aangezien de koks en dergelijke zo langzaam het eten klaar maken vroeg Riki of ik wilde helpen. Ik heb uiteindelijk voor 25 man alle borden klaar gemaakt en konden we genieten van een heerlijk stuk geit, waar ik niet te veel over na moest denken.
Omdat ik goede vrienden ben geworden met Salomon en Shenko hebben zij etenrvoor gezorgd dat zij hun apparatuur mee hadden om een after party bij Mufasa te doen. Dit viel alleen totaal in duigen omdat het eten laat was en de stroom eerst niet werkte. Tegen de tijd dat er weer stroom was, hebben we alles klaar gezet voor de muziek, maar was bijna iedereen al naar bed.  Waardoor Salomon, Shenko, Riki en ik de dansvloer met z'n viertjes onveilig hebben gemaakt. Vond het wel erg sneu voor de mannen, omdat ze best wel moeite hadden gedaan om de apparatuur te verzorgen en ze na afloop ook nog eens een lekke band hadden, waardoor ze lopend naar huis moesten.

Zondag 19 februari
Vandaag heb ik een chill dag gehad waar ik meer dan aan toe was. Wat misschien nog wel het ergste aan mij vreet, letterlijk, is dat mijn voeten al dagen aangevreten worden door bedmijten waardoor (ook door het vele krabben) ik allemaal wondjes aan mijn voeten heb. Daarnaast heb ik mijn kleine teentje zovaak gestoten dat de hele voorkant van de huid er af is en de nagel loskomt. Tel daar bij op dat de douche al drie dagen niet werkt en ik mijzelf was in het meer en je begrijpt waarom het lastig is om de wondjes schoon te houden.
Ik heb een erg dubbel gevoel over het naar Liwonde gaan morgen. Aan de ene kant heb ik erg veel zin om naar deze nieuwe plek te gaan, terwijl ik ook weet dat ik Mufasa erg ga missen, ondanks dat ik hier over een week weer terug kom. Waar ik het meest naar uit kijk in Liwonde is dat Darren de eigenaar van Bushman Lodge mij heeft gevraagd om schilderingen in de klaslokalen te maken, zoals een alfabet met plaatjes en een grote klok om klokkijken te oefenen.