African Adventure 26 februari - 04 maart Painting

Zondag 26 februari
Vandaag heb ik een relaxdag gepland waar ik erg aan toe was. Toch vind ik het erg lastig om niks te doen en heb ik eigenijk best wel weer een productieve dag gehad
Zo ben ik begonnen met het opzetten van mijn eigen vrijwilligersorganisatie, namelijk TIA volunteers. TIA staat voor This is Africa. Ik kan hier gelukkig mijn bestaande facebookpagina voor gebruiken die ik al gemaakt had voor de organisatie waar ik voor zou gaan werken totdat ik ontdekte dat dit oplichting was. Ik ben begonnen om de eerste locaties in kaart te brengen. Voor nu zijn dat twee locaties in Monkeybay, Malawi en één locatie in Liwonde, Malawi. Hier komt in ieder geval nog een locatie in Iringa, Tanzania bij waar ik volgende maand naar toe ga en misschien enkele scholen waar ik vier jaar geleden vrijwilligerswerk gedaan heb in Zuid- Afrika en welke ik in april weer hoop te bezoeken.
Verder heb ik nagedacht over een actie om geld in te zamelen voor Emanuel. Hem heb ik een aantal weken geleden in Monkeybay leren kennen en hij heeft een gevoelige snaar geraakt. Dit is dezelfde jongen die ik destijds een voetbal heb gegeven, omdat hij en zijn vrienden niks hebben om zichzelf te vermaken. Emanuel wil dolgraag naar de middelbare school komend schooljaar, maar aangezien zijn vader een aantal jaren geleden is overleden, beschikt zijn familie niet over de financiële middelen om hem naar school te sturen. Ik heb een paar weken geleden al gekeken naar de kosten en voor een schooljaar, met uniform en andere lesmaterialen komt dit neer op zo'n  $250,-. Philip en ik willen beide $25,- doneren voor dit goede doel en hopelijk kan ik doormiddel van een Facebook actie aan de overige $200,- komen.
Op Riki en mij na zijn er momenteel geen andere gasten in Bushman en daarom kreeg ik mijn diner bij mijn eigen tent. Ik had het niet verwacht, maar eigenlijk was het best wel een keer lekker om eens alleen te eten. Normaal gesproken eet ik namelijk altijd samen met andere reizigers, waarvan je de meeste pas net kent wat als nadeel heeft dat je telkens weer hetzelfde verhaal vertelt en weer heel veel nieuwe informatie van hun kant te verwerken krijgt
Na het eten wilde ik even een drankje halen bij de bar en daarna terug naar de bar. Bij de bar aangekomen zaten Jarred, Bernie en Riki daar te kletsen en dat was eigenlijk toch wel heel gezellig. Met name Bernie zat op de praat stoel en vertelde over haar 'oorlogsverhalen'. Zo wees zij mij er bijvoorbeeld op dat zij een vinger miste wat mij totaal niet opgevallen was, ondanks dat ik normaal gesproken best wel alert ben op zulk soort details. Natuurlijk wilde ik ook het verhaal achter de vinger horen en dat was best opmerkelijk. Ze vertelde dat ze zo'n drie jaar geleden werkzaam was bij een roofdieren opvang en dat zij alleen bij een witte leeuw was die zich achter een hek bevond. Zij had haar rechterhand vlak op het hek en de leeuw gaf daar kopjes tegenaan en met de vingers van haar linkerhand hield zij het hek vast. De leeuw bewoog zijn kop rustig naar haar andere hand en nam voordat zij het wist haar linker wijsvinger in zijn bek. Dit veroorzaakte bij haar zo'n paniek (zonder dat de leeuw wat deed) dat zij haar hand terug trok. De leeuw deed op datzelfde moment  (waarschijnlijk omdat hij de paniek voelde) ook afstand en trok zijn kop terug en ontblote daarmee de huid van haar vinger tot het tweede vingerkootje.
Om een lang verhaal kort te maken. Toen ze aankwam in het ziekenhuis, beschikte ze daar niet over de kennis en kunde om haar vinger (die al geel werd en aan het afsterven was) te redden en moest zij, omdat ze volledig bij kennis was, toestemming geven om de twee voorste kootjes te laten amputeren. Dit lijkt mij een ontzettend moeilijke beslissing en Bernie gaf ook aan dat ze hier nog best wel lang mee gezeten heeft.
Hierna volgde gelukkig een positiever verhaal, namelijk hoe Jarred en Bernie elkaar vlak na het incident leerde kennen en zij na twee en een half jaar in het huwelijksbootje stapten. Een heel bijzonder stel dat elkaar echt gevonden heeft en elke dag samen werkt om door middel van video drones en bestuurbare vliegtuigjes de wilde dieren tegen stropen te beschermen. Na alle verhalen en drankjes werd het toch tijd om naar bed te gaan en was ik misschien toch iets dapperder dan misschien verstandig was. Ik besloot namelijk om alleen naar het uitkijkplatform te gaan om nijlpaarden te spotten waar we gisteren met teveel mensen en te veel geklets geen succes hadden gehad. Eigenlijk is het niet de bedoeling dat je hier 's nachts alleen naar toe gaat vanwege de wilde dieren.
Heel voorzichtig liep ik naar het platform, ondertussen goed kijkend of ik niet oog in oog zou komen te staan met een nijlpaard, om veilig bij de trap naar boven te komen. Onderweg hoorde ik al wel allerlei geluiden en wist ik in ieder geval de geluiden van een nijlpaard en een grazend dier te onderscheiden. Boven aangekomen wilde ik eerst in het donker wachten tot een eventueel dier dichterbij zou komen alvorens ik mijn zaklamp aan zou zetten. Op een gegeven moment begon de (waarschijnlijk nijlpaard) wel erg dichtbij te komen en luidruchtig te worden, waarop ik besloot om met mijn zaklamp te schijnen. Tot mijn verbazing bleek er een grote olifant op nog geen twintig meter van het platform te grazen, op nog geen tien meter afstand van het pad wat ik nog geen vijf minuten geleden had afgelegd naar het uitkijkpunt. Ik heb zeker vijf minuten met open mond van verbazing staan kijken naar dit unieke fenomeen, tot dat de olifant besloot dat het tijd werd om een ander plekje op te zoeken zonder pottenkijker.

Maandag 27 februari
Ongelofelijk wat heb in hard gewerkt op de school vandaag. Dit is alweer mijn laatste week hier en omdat ik nogal wat hooi op m'n vork heb genomen, werk ik al dagen het dubbele aantal vrijwilligers uren om alles af te krijgen.
Vandaag ben ik begonnen met de opzet van het alfabet dat ik op de muur ga schilderen en dat is best een precies klusje. Verder heb ik alles uitgetekend en opdrachten uitgelegd, zodat de andere vier mannen die ik aan stuur ook verder kunnen. Zo zijn er twee mannen bezig om alle muren te restaureren zodat deze geschilderd kunnen worden en zijn de twee leerkrachten na het lesgeven witte vlakken aan het schilderen waar ik de primaire en secundaire kleurencircel op wil maken en hebben zij voorbereidingen getroffen voor de schilderingen die ik ga herschilderen (als dat een woord is...)
Naast dat ik druk bezig ben om de school educatief aantrekkelijker te maken, probeer ik tussendoor ook nog de leerkrachten te observeren en van feedback te voorzien. Dit is echt nodig, omdat ze anders elke dag dezelfde lessen met de kinderen behandelen.
Teruggekomen bij mijn tent heb ik een Facebook actie gestart om Emanuel volgend jaar naar de middelbare school te krijgen. Philip en ik storten beide $25 dollar en nu is het hopen dat andere mensen dit willen steunen zodat we aan de andere $200,- benodigde dollars kunnen komen zodat Emanuel in ieder geval het eerste jaar naar de middelbare school kan.

Dinsdag 28 februari
Vanmorgen ben ik extra vroeg opgestaan, omdat ik zoveel dingen wil doen op de school en er zo weinig tijd over is.
Eerst heb ik de opzet voor het alfabet afgemaakt en het resultaat mag er wezen, ondanks dat het best lastig is om de verhoudingen van de letters goed te krijgen.
Hierna hebben we eindelijk het gat geboord zodat we de wijzers van de klok kunnen bevestigen. Dit heeft behoorlijk wat voeten in de aarde gehad aangezien de klok in een open ruimte komt waardoor ik een manier moest vinden zodat niemand het kan stelen wanneer de leerkrachten er niet zijn. Het boren van het gat moest met behulp van een generator omdat de school geen elektriciteit heeft, maar dit ging hartstikke goed. De wijzers van de klok zitten nu vast met een ankerbout en moeren zodat de leerkrachten de wijzers aan het einde van de dag los kunnen draaien en mee naar huis kunnen nemen. Onder de klok heb ik met potlood de opzet gemaakt van de teksten behorende tot de klok. Aan de rechterkant heb ik nu '5 past, 10 past, quarter past, 20 past, 25 past en half past'. Aan de linkerkant staat '25 tot, 20 to, quarter to, 10 to, 5 to en whole hour'. Dit helpt zowel de leerkrachten als de leerlingen om de tijden juist aan te leren.
Daarnaast heb ik de opzet gemaakt van de kleurencircel waar ik de primaire en secundaire kleuren in ga opschilderen.
Na weer het dubbele aantal uren te hebben gedraaid ben ik vrijwel rechtstreeks naar de uitkijkpost gegaan, waar ze ook mijn diner brachten wat heerlijk was met het geweldige uitzicht.
's Avonds heb ik contact gehad met het thuisfront en heb ik mezelf vermaakt met een paar afleveringen netflix wat ik ergens toch wel erg mis. Geweldige uitvinding van netflix dat je sinds kort afleveringen en films offline beschikbaar kunt maken zodat je niet met hoge streaming kosten zit. (En met een slechte Afrikaanse internetverbinding)

Woensdag 1 maart
En zo was het alweer maart, wat betekent dat ik nu alweer zo'n 1,5 maand aan het reizen ben.
Ik heb alles toch nog eens doordacht en aangezien ik eigenlijk al twee festivals in Nederland heb staan voor deze zomer, er een vriendin van mij vanuit Slovenië naar Nederland komt om mij op te zoeken en ik eigenlijk naar Portugal wil liften deze zomer heb ik besloten om de Azië plannen toch door te schuiven naar 2018. Zou anders toch te veel gehaast worden om alles voor elkaar te boksen en ik wil heel graag mijn vrijwilligersorganisatie opzetten wanneer ik terug ben in Nederland waar nog wel even wat werk in gaat zitten.
Ook vanmorgen was ik weer veel te vroeg op de school, maar dit had ook als reden dat ik vandaag mee naar Liwonde wilde om wat spullen te kopen. Aangekomen in de stad begin ik me bijna een local te voelen. Zo ken ik al best veel mensen, weet ik waar ik moet zijn om spullen te kopen en het belangrijkste van alles, weet ik ondertussen precies wat de lokale prijzen zijn waardoor ik niet meer de mzungu prijzen betaal.
Ik heb een prachtige Capulana gevonden met bloemen en dergelijke die ik achter gelaten heb bij de kleermaker 'Amazing Grace' zodat ze hier een nieuwe tas voor mij van kunnen maken. Mijn huidige tas is zo goed als af en is hoog aan vervanging toe. Kan niet wachten om vrijdag het eindresultaat te zien!
Na even mijn Facebook te hebben gecheckt kon m'n dag niet meer stuk. In één dag heb ik al meer dan $200,- aan donaties ontvangen waardoor ik nog maar een kleine $50,- nodig heb om Emanuel komend jaar naar school te krijgen. Kijk er echt naar uit om hem het goede nieuws te vertellen wanneer ik weer in Monkeybay ben!
Na de lunch ben ik zo snel mogelijk terug gegaan naar de school, want er moet nog zo ontzettend veel gebeuren! We hebben behoorlijk meters gemaakt! De klok is nu zo goed als af en ook de tekst onder de klok is bijna af. Het is toch een heidens karwei om het fatsoenlijk op de muur te krijgen met de beperkte materialen die we tot onze beschikking hebben. De klok is wel erg goed gelukt en stiekem ben ik behoorlijk trots op het resultaat. We hebben uiteindelijk doorgewerkt tot 17.30 uur.
's Avonds heb ik nog even een borrel gedaan met Alexander (een van de leerkrachten) en hadden we eindelijk eens tijd voor een goed gesprek. Ik heb mijn diner met hem gedeeld en hij wist niet wat hem overkwam. De meeste etenswaren op mijn bord had hij nog nooit gehad en dat maakt iets als aardappelpuree al heel bijzonder.

Donderdag 2 maart
Vanmorgen ben ik weer vroeg naar de school gegaan en hebben we eerst de tekst onder de klok afgemaakt. Hierna ben ik begonnen met het verven van het alfabet.
Een van de vrouwen die de lunch voor de kinderen bereidt kwam aanlopen met water in een grote emmer van 50 liter die ze op haar hoofd droeg. Ik heb al moeite om het ding überhaupt te verzetten, laat staan het zelfstandig van de grond tillen, het op je hoofd zetten, opstaan en er dan ook nog een paar kilometer mee lopen!
Ook hebben we een begin gemaakt met het verven van de kleurencircel en kan niet wachten tot het allemaal af is. We moeten morgen nog wel even flink aanpoten om alles af te krijgen. Gelukkig hebben de kinderen morgen een vrije dag waardoor Alexander, Iseec en ik de hele dag aan de projecten kunnen werken en deze hopelijk af kunnen ronden!

Vrijdag 3 maart
Vandaag hebben we met man en macht gewerkt om alle projecten af te ronden. 's Middags kwam Alexander's dochter aanrennen om te vertellen dat zijn moeders huis in brand stond en zijn Alexander en Iseec snel gaan kijken of ze iets konden betekenen. Daar aangekomen bleek het vuur gelukkig geblust te zijn en op wat brandschade na viel het allemaal gelukkig mee. Mede hierdoor is het jammer genoeg niet gelukt om het hele alfabet op de muur te schilderen voordat ik vertrek maar aangezien ik alle letters al met potlood op de muur geschetst heb, hoeven ze deze komende week alleen nog maar in te kleuren. Alle andere projecten zijn gelukkig wel afgerond en ik ben erg tevreden over het eindresultaat.
Bij terugkomst in de Lodge, ben ik gelijk naar de uitkijkpost gegaan waar ik vrijwel elke dag heen ga om de zonsondergang te bekijken. Hier aangekomen bleek ik net een nijlpaard gemist te hebben waar ik erg van baalde.
Na het avondeten kwamen Alexander en Iseec om samen mijn laatste dag met een drankje af te sluiten, rond het kampvuur wat erg gezellig was. Iseec's vrouw was gister uitgerekend en kan elk moment bevallen. Als het een jongen wordt vernoemd hij hem naar mij, wat ik een ontzettende eer zou vinden. Hij noemt mij altijd Timo en aangezien zijn achternaam Ashkin is, wordt het waarschijnlijk Timo Ashkin. Nu maar hopen dat hij geen dochter krijgt