African Adventure 20 - 25 februari Bushman Baobob

Maandag 20 februari
Zo vandaag eindelijk weer eens reizen waar ik stiekem misschien toch wel aan toe was, na twee weken op dezelfde plek in Monkeybay te zijn geweest. Dit is wel de meest comfortabele rit die ik tot dusver in Afrika gehad heb, aangezien Riki, Pia en ik mee konden rijden met Jarred en Bernie in hun Toyota 4x4 truck met airconditioning. Zij werken samen in de gamereserve en proberen door middel van drones de dieren tegen stropers beschermen. Na een rit van zo'n 2,5 uur kwamen we al aan bij Baobab Bushman Lodge en de vele, grote Baobab bomen lieten duidelijk blijken waar deze fantastische plek z'n naam aan te danken heeft. (De eigenaar is de Bushman ;) )
Al snel werd ik begeleid naar de prachtige tent waar ik de komende week zal vertoeven en dit deed mij meteen beseffen dat het niet verkeerd zou zijn om hier een extra week te blijven. Samen met Pia heb ik naar de zonsondergang gekeken vanuit de uitkijkpost die zich gelijk achter mijn tent bevindt.
Na het diner zijn we vroeg naar bed gegaan, omdat we besloten hebben om morgenvroeg de kano trip te doen en 's middags een safari rit.

Dinsdag 21 februari
Vanmorgen zijn we gestart met een kano safari en wat is dat een ongelofelijk mooie belevenis. Zoiets heb ik nog nooit eerder gedaan, wat het extra bijzonder maakt en je waagt je echt in het hol van de verschillende waterdieren. Zo hebben we bijvoorbeeld nijlpaarden, krokodillen en olifanten gezien. Waarvan de eerste twee genoemde op nog geen 5 meter van de kano zwommen!
Na de kano trip wilde ik eigenlijk naar de school voor het vrijwilligerswerk dat ik daar ga doen, maar ik heb al een aantal dagen een ontsteking in m'n voet en daarom heb ik besloten om een antibiotica kuur te gaan halen in Liwonde. Achteraf hoorde ik dat er vandaag helemaal geen kinderen op school waren, omdat het dak het bijna begaf vanwege de termieten die het hout aanvretem en de ouders dit aan het repareren waren.
In Liwonde heb ik samen met Pia rondgeneusd en zijn we naar de apotheek gegaan. Na zo goed mogelijk te hebben uitgelegd wat het probleem was, kreeg ik de  antibiotica kuur zo mee, zonder dat zij m'n voet goed had bekeken. Ik verwachtte dat het een duur grapje zou zijn en ik keek er al tegenop om het te moeten declareren, totdat ik moest afrekenen en het 1050 Kwacha bleek te kosten, ofwel €1,35!
Terwijl we aan het wachten waren op het vervoer terug naar de lodge stonden er een paar (misschien straat-) kinderen in de buurt. Een van hem liep naar ons toe en pakte voordat ik het door had mijn samusa (gevuld broodje) en liep hier mee weg. Ik heb hem nog wel nageroepen maar een achtervolging voor 50 Kwacha leek mij de moeite niet waard. Pia zei achteraf dat dit een goedkope herinnering was dat je alert moet zijn op je spullen, omdat het bijvoorveeld ook m'n telefoon had kunnen zijn.
Bij terugkomst in Bushmans Boabab lodge heb ik de prijzen eens bekeken en dat is niet mis €20 voor overnachten, €10 ontbijt, €10 lunch en €20 voor het diner. Dit is in vergelijking tot de rest van Malawi zo ontzettend duur en dan moet je nagaan dat dit een van de goedkopere Lodges is in deze gamereserve.
's middags hebben we de jeepsafari gedaan met dezelfde gids, maar dat is een slaperd. Zo moesten Pia en ik de de eerste twintig keer zelf aangeven dat we dieren zagen en wilde stoppen totdat hij zelf een keer in actie kwam.
Wat super grappig was, was dat de gids na elke stop zei: 'Allright?' Waarop wij antwoorden: 'Yes', waarop hij zei: 'Yeah' en we verder reden.
's Avonds hebben we de zonsondergang bekeken vanaf de uitkijk post en ontmoetten wij twee nieuwe meiden uit Chili genaamd Isadora en Sabine.

Woensdag 22 februari
Huh... waar werd ik nou wakker van? Grote voetstappen met een hoop lawaai! Voor ik besefte dat er een nijlpaard langs m'n tent liep was ik jammer genoeg al te laat om hem nog (vanuit de tent) te spotten. Misschien heb ik morgen meer geluk!
's Morgens moest ik eerst jammer genoeg afscheid nemen van Pia, die doorreist naar Lusaka, om van daaruit richting de Victoria falls te gaan. Dit komt mij wel goed uit omdat zij mij van tips kan voorzien, omdat ik later deze trip (als ik niet overal weken blijf hangen) ook naar de Victoria falls toe wil.
Hierna ben ik doorgelopen naar de school 'Mchile children centre' waar mijn vrijwilligerswerk voor deze twee weken plaats vindt. Deze school heeft 45 leerlingen in de leeftijf van 3- 6 jaar oud, die les krijgen van twee mannelijke leerkrachten. Ik ga hier de klaslokalen aantrekkelijker maken en de leerkrachten ondersteunen en coachen waar ik erg veel zin in heb.

Donderdag 23 februari
Vandaag zijn we begonnen met het schilderen van het klaslokaal zodat ik hierna het alfabet op de muur kan maken. Dit was hoog tijd aangezien de muren eerder bruin/ gelig waren dan wit. Van alle letters van het alfabet komen de hoofdletters en de kleine letters op de wand en als ik tijd genoeg heb, maak ik hier schilderingen bij waarvan de eerste letter steeds overeenkomt met een letter uit het alfabet.
Tussen de middag vertrokken de twee dames uit Chili jammer genoeg alweer. Dat is toch een van de dingen die bij het reizen horen, het steeds ontmoeten van mensen en na (meestal) een aantal dagen weer afscheid te moeten nemen. Vlak na het vertrek van de beide dames kwamen Ashley en haar familie gelukkig aan (die eerst in Monkeybay verbleven), waardoor ik wel wat aanspraak en gezelligheid heb. Alle liefde voor Ashley, haar ouders hadden namelijk Skittles en M&Ms voor haar meegenomen uit Amerika en hier had ze wat van voor mij bewaard. Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik een chocolade verslaving heb ;)
's Middags heb ik een aanzet voor de klok gemaakt waarmee de leerkrachten de kinderen kunnen leren klokkijken. Alexander een van de leerkrachten is tevens werkzaam als een houtbewerker en heeft twee prachtige wijzers van hout gemaakt.
's Avonds tijdens het diner begin het te hozen waardoor je echt kunt merken dat het regenseizoen (of zoals ze het hier noemen 'the green season') is gestart. De hoofdweg op het terrein veranderde al snel in een riviertje en dat was toch het moment dat ik besefte dat dit gebied echt niet voor mensen is en dat de natuur hier heerst. Aangezien er regelmatig nijlpaarden en krokodillen in het kamp komen en mij dit de uitgelezen kans leek voor hen om te voorschijn te komen, was ik toch wat huiverig tijdens het terug lopen naar de tent terwijl mijn slippers in de modder vast zogen en ik besefte dat ik op dit moment nooit harder zou kunnen rennen dan een krokodil.
De regen bracht mij gelukkig geen wilde dieren, wel een nat bed jammer genoeg. Het grootste voordeel van de regen was dan wel weer dat het gelijk een graad of 10 afkoelt waardoor ik ondanks het natte bed, heerlijk heb geslapen.

Vrijdag 24 februari
Vanmorgen heb ik eerst de twee leerkrachten Iseec en Alexander van feedback voorzien aan de hand van observaties van de vorige dag. Dit vonden ze erg fijn en waar ik dacht dat we volgende week zouden gaan werken aan de hand van mijn feedback en tips, besloten ze zelf gelijk het roer om te gooien. Dit ging ze ongelofelijk goed af en het gaf mij kippenvel dat ze het gelijk in de praktijk wisten te brengen. Zo namen ze zelfs initiatief om de veranderingen toe te passen en spraken ze ouders aan op het feit dat ze kinderen drie uur te laat brachten en dat dat vanaf nu niet meer geaccepteerd zou worden. Super trots op de mannen en respect dat voor hen dat ze zo snel kunnen schakelen. (Uit ervaring met het werken met Afrikaanse leerkrachten weet ik dat het meestal lastig is om veranderingen door te voeren) Hierna heb ik hen geholpen bij het aanpassen van het lesrooster en het werken aan de hand van een thema. Zodat ze zelf de daarbij behorende lessen kunnen ontwerpen. Samen hebben we twee thema's bedacht en uitgewerkt in een woordweb. Ze waren zo enthousiast dat ze zelf nog een derde thema 'diseases' hebben uitgewerkt en ze nu voldoende ideeën hebben voor de komende weken. Ik hoop echt dat ze dit vol kunnen houden aangezien ik eind volgende week terug ga naar Monkeybay en ze er dan weer alleen voor staan.
Hierna hebben we de de contouren van de klok afgemaakt en de laatste wand van het klaslokaal gewit.
's Middags heb ik een begin gemaakt met het vernieuwen van de bestaande schilderingen van verschillende dieren in de school. Deze zijn gemaakt in 2012 en zijn hoog toe aan een nieuwe laag verf. Ik kwam erachter dat ik een time- lapse met m'n telefoon kan maken. Daardoor kun je achteraf in treinvaart precies zien wat je gedaan hebt!
's Avonds sprak ik op de uitkijkpost met uncle Larry, hij is de oom van Ashley's moeder en woont al jaren in Thailand. Hij geeft op verschillende internationale scholen, in verschillende landen in Azië les. Hij vertelde dat zij iemand als mij goed zouden kunnen gebruiken en dat ik bijvoorbeeld een jaar betaald les zou kunnen geven op een Internationale school in Myanmar. Aangezien ik sowieso van plan ben om later dit jaar naar Azië te gaan en ik daar ook les wil gaan geven,  wekte dit meer dan mijn interesse en wil ik gaan kijken of ik hiervoor kan solliciteren en dan in juni zou kunnen starten. Dit zou wel betekenen wanneer ik aangenomen wordt dat ik minder lang in Afrika kan reizen dan ik van plan was, maar dat zou ik er wel voor over hebben. Iets om over na te denken de komende tijd.

Zaterdag 25 februari
Vanmorgen was ik vroeg wakker en ben ik eerst even de uitkijkpost gelopen, omdat ik nijlpaarden hoorde. Door het vele groen langs de rivier kon ik hen jammer genoeg niet zien, wel was er een Waterbok aan het poseren op zo'n 30 meter afstand.
Ashley was zo lief om mijn nek even uit te scheren, omdat al het haar ondertussen toch wel erg lang begint te worden en hierna ben ik doorgelopen naar de school. Hier aangekomen bleek Alexander er helemaal niet te zijn waardoor ik niet kon starten met de schilderingen. Wel kwamen er allemaal locals omdat ze hier blijkbaar de lonen op zaterdag uitbetalen. Ik kwam aan de praat met de eerste man die kwam en vroeg hem hoe hij aan het grote litteken op z'n arm kwam. Hij vertelde mij dat toen hij aan het vissen was in 2012, een krokodil tegen zijn boot aan duwde waarna hij in het water viel en de krokodil zijn arm greep. Ter hoogte van zijn elleboog had de krokodil een hele hap arm losgescheurd van zo'n 15 centimeter, maar gelukkig wist hij te ontsnappen en konden ze dit met een ingreep weer terug klappen waardoor zijn arm nog aardig intact is.
Ashley en haar familie kwamen een kijkje nemen op de school, waarna zij vertrokken en ze allemaal op Ashley na in een paar dagen terug vliegen naar Amerika. Ashley zie ik weer wanneer ik terug ga naar Monkeybay over een week.
's Avonds sprak ik met Petrol, een van de night guards van de lodge. De lodge heeft nightguards, omdat er 's nachts krokodillen en nijlpaarden het terrein opkomen. Hij vertelde mij dat hij van 4 uur 's middags tot 6 uur 's morgens werkt, dus 14 uur per nacht maakt. Dit doet hij zeven nachten achter elkaar waarna hij vier dagen vrij is. Dat betekent dat hij 98 uur in één week achter elkaar werkt, waar ik al enorm van schrok. Hierna vroeg ik hem wat hij per nacht verdient en hij vertelde dat hij voor 14 uur werk, 700 Kwacha verdient. Als je nagaat dat op dit moment 780 Kwacha, één euro is, verdient hij dus minder dan een euro per nacht en heeft hij na een week 4900 Kwacha ofwel €6,30 voor een werkweek van 98 uur! Hiervan onderhoudt hij zijn vrouw en vijf kinderen! Ongelofelijk!