Te laat, te laat, alweer te laat op school

Zaterdag 2 – zondag 10 februari
Ik loop een beetje achter met het bijhouden van mijn blog, maar ik zal mijn best doen om er weer het beste van te maken. Vorige week zaterdag was ik weer vroeg uit de veren. Sinds ik hier in Zuid- Afrika ben lukt mij dat eindelijk weer, ik denk dat dit te maken heeft met toch een soort van sleur waar ik de laatste tijd in zat. Dit bevalt mij in ieder geval een stuk beter en aangezien ik er toch al zo vroeg uit was, had ik mooi de tijd om mij te verdiepen in de rekenmethode die op veel scholen gebruikt wordt. Verder heb ik mijn tijd nuttig kunnen besteden met het maken van een activiteiten boekje zodat ik altijd iets achter de hand heb wanneer zich een verloren moment mocht voordoen. Dit alles kon ik doen onder het genot van een heerlijk ochtendzonnetje en een bakje oploskoffie (filterkoffie schijnen ze hier niet te kennen). Na alle voorbereidingen te hebben getroffen heb ik besloten om samen met Cathrien (onze begeleidster vanaf de Pabo in Emmen) naar de stad te gaan, om daar de laatste spullen voor de scholen te kopen en natuurlijk nog wat cultuur op te snuiven. De andere studenten hadden hier geen zin in en wilden liever zonnen waarop Cathrien en ik samen vertrokken zijn.

In de stad aangekomen (door de slechte weg duurt dit telkens zo’n 40 minuten) zijn we eerst naar de winkel ‘the Game’ geweest en hier hebben we allerlei materialen gekocht en hebben we besloten om voor elke school een krijtbord te kopen zodat we op elke school iets tastbaars achter kunnen laten. Hierna zijn we doorgelopen naar de ‘Factoryshop’. Dit is een winkel die qua prijzen in de buurt komt van de action, alleen dan nog tien keer zoveel producten en tien keer zo rommelig. Het meest bijzondere hieraan vond ik de locatie van de winkel. Je begint namelijk in de hoofdstraat waar de ‘normale’ winkels zijn en na zo’n 200 meter houdt de stoep opeens op waardoor je door het zand loopt en zie je de meest bijzondere dingen. Zo zijn er straatkappers met een soort van mobiele kapsalons, straatverkopers en een soort van Sjamanen die de meest rare dingen aan het vermalen zijn en beweren alles te kunnen genezen. Ook hieraan zie je weer hoe groot het verschil is tussen rijk en arm en dan wel op zo’n kleine afstand binnen dezelfde straat.

Uiteindelijk hadden we alle spullen en zijn we teruggereden naar ‘Mooiplaas’, hier aangekomen bleek al snel dat de anderen ondanks het 3 á 4 keer insmeren ontzettend verbrand waren. De verbrandingen waren eerder paars dan rood en op het moment dat ik dit schrijf (anderhalve week later) zijn de plekken nog steeds niet weg.

Zaterdagavond was het onwijs helder buiten en heb ik de mooiste sterrenhemel ooit gezien. Ik wist niet dat we in Nederland zoveel lichtvervuiling hebben en dat er zo ontzettend veel sterren zijn. Ik heb voor de eerste keer de Melkweg kunnen bewonderen en des te langer ik keek des te meer sterren ik zag.

Zondag hebben we eerst alle voorbereidingen getroffen voor ons verblijf bij de boeren en hebben we alle lesmaterialen verdeeld. Hierna zijn we met z’n allen naar Anne en Piet gegaan waar Maaike en ik de eerste twee weken van de stage zullen verblijven. Hier hadden we ’s middags een braai met alle boeren en andere betrokkenen bij dit project. Het was leuk om al deze mensen te leren kennen en ze zijn allemaal erg vriendelijk en geïnteresseerd. ’s Avonds heb ik de laatste voorbereidingen getroffen voor de eerste dag stage en had ik zin om eindelijk aan de slag te gaan.

Zo toen moest het dan toch echt gaan gebeuren. Maandagochtend aangekomen op Charlton, was er maar één leerkracht aanwezig. Dit is de leerkracht die naast de school woont. De andere leerkrachten rijden altijd samen in een auto en hadden pech. Om ons nuttig te maken, zijn Maaike en ik beiden in een klas begonnen. Ik ben begonnen in grade 7 en heb een aantal rekenspelletjes met hen gedaan. Een uur later arriveerden de andere leerkrachten en omdat deze eerste dag voornamelijk bedoeld was om mee te kijken tijdens de lessen heb ik na de break (10 – 11 uur, omdat kinderen meestal nog geen ontbijt hebben gehad thuis) bij de rekenles meegekeken van grade 5/6. Wat ik erg bijzonder vind is dat beide groepen precies dezelfde les krijgen en dat de leerlingen zo’n beetje alle basiskennis missen. Verder is het echt een papagaaien les, de leerkracht schrijft iets op het bord en alle kinderen moeten dit in koor voorlezen.

Na de rekenles ben ik samen met Maaike naar grade R (Groep 1) gegaan, omdat de betreffende leerkracht de hele dag niet aanwezig zou zijn en ze dan gewoon de kinderen aan hun lot over laten. Omdat we geen idee hadden wat ze moesten doen en hier ook nergens documentatie over te vinden was hebben we zelf van alles uit de kast getrokken en hebben we bellen met ze geblazen, tekeningen gekleurd en buiten gespeeld.

Om wat tijd te besparen fiets ik iets sneller door de lesweek heen, omdat ik er gewoon niet aan toe kom om alles zo uitgebreid te beschrijven. De overige dagen van de eerste stageweek heb ik voornamelijk les gegeven in grade 5/6 en in grade 7 waarbij ik mij voornamelijk heb gericht op rekenen in combinatie met diverse zelfbedachte spellen om de lessen aantrekkelijker te maken. Deze spellen hadden als doel om de voorkennis van de leerlingen te activeren en om de basiskennis te versterken, omdat deze bij de meeste ver te zoeken is. Voor een som als 3x3= zijn ze in grade 7 (13 á 14 jaar) nog steeds op hun vingers aan het tellen.

Tijdens het lesgeven is het bijzonder hoeveel respect de leerlingen voor de leerkracht hebben en hoe enthousiast de leerlingen zijn. Ondanks dat het in de meeste gevallen erg wennen is voor de leerlingen dat ze zoveel ruimte krijgen en zoveel zelf moeten nadenken doen ze allemaal erg hun best. De communicatie verloopt soms wat stroef, de meeste spreken nauwelijks Engels en alleen Zulu of Xhosa. Beide zijn ‘klik’ talen en wanneer ze mij hiermee aanspreken versta ik er dan ook helemaal niks van.

Ik verbaas me constant over de leerkrachten. Ze zijn bijna elke dag te laat op school en geven eigenlijk nauwelijks les. Tijdens de lessen zijn ze veel aan het bellen en aan het sms’en en leerlingen zitten zo een uur te wachten voordat ze met een volgende activiteit aan de slag gaan. Wanneer de leerkrachten wel lesgeven is het veelal eenrichtingsverkeer en leerlingen worden niet uitgedaagd om zelf na te denken.

Tijdens deze week hadden we op de woensdagavond het afscheidsetentje met Cathrien (onze begeleidster) aangezien zij ons donderdag zou verlaten. Zij moest nog een aantal scholen bezoeken om de verschillende contacten te onderhouden, om dan maandag terug te vliegen naar Nederland. Voor dit afscheid hebben we met de vijf studenten, Cathrien, Piet en Anne bij ‘the Old Orchard’ gegeten. Dit is een erg mooi restaurant gebouwd boven het water. Wat ik opvallend vind is dat je hier in Zuid- Afrika op de meest mooie plekken, heerlijk kunt eten voor bodemprijzen. Ik had een grote steak met aardappelen en groenten en een heerlijk toetje voor nog geen €15,-

Donderdag werden we na schooltijd opgehaald door Piet en hebben we samen met hem rondgereden over zijn land en heeft hij ons van alles verteld over de producten die zij verbouwen en het vee dat zij houden. Ook hebben we gekeken hoe de aardappels verder verwerkt worden en dit was erg bijzonder. Voordat de aardappels geleverd worden, worden ze hier op de boerderij eerst gewassen en komt er een spray overheen om ze langer houdbaar te maken. Vooral de verpakking vonden wij opvallend, in het Zuid- Afrikaans heten deze aardappels namelijk ‘gewaste aartapples’. Bij de verwerking van de aartapples worden ontzettend veel mensen ingezet en zie je opvallend veel vrouwen. Ik heb een vrouw gezien die de hele dag met haar baby op haar rug werkt, omdat ze hier simpelweg geen oppas voor heeft. Officieel is dit niet toegestaan, maar aangezien ze anders niet kan komen werken wordt het wel getolereerd.

Na een ontspannen zaterdag waarop ik als enige activiteit een potje tennis gespeeld heb, wilden we zondag toch wel wat leuks doen. Na overleg met Anne zijn we op het idee gekomen om rotstekeningen te bekijken in de buurt van Underberg. Dit zijn ’Bushman’ rotstekeningen van meer dan 400 jaar oud. Om deze te kunnen bekijken moesten we eerst een berg opklimmen met een ongelofelijk mooi uitzicht en met diverse watervallen. Eenmaal aangekomen bij de betreffende grot moesten we eerst onder een waterval doorlopen waarna we de rotstekeningen konden bekijken.