De laatste stageschool, maar nu een stadsschool

11 maart – 15 maart

Deze week zijn Maaike en ik begonnen op Kokstad primary. Deze school is in niets te vergelijken met de scholen waar we tot dusver stage gelopen hebben. Dit is een school met bijna 1300 leerlingen onderverdeelt in acht grades en van elke grade zijn er weer vier klassen. In totaal dus 32 klassen met gemiddeld zo’n 40 leerlingen. Omdat deze school goed functioneert en qua niveau bijna te vergelijken is met een Nederlandse school hebben we op deze school niet echt lesgegeven, maar voornamelijk geobserveerd .

Maandag begon al wel met een verrassing, want rond elf uur werden we gebeld door de andere studenten. Deze waren begonnen op Tafeni, de school waar Maaike en ik vorige week stage hebben gelopen. Zij kwamen die ochtend op school en daar zagen zij twee meisjes buiten op een stoel zitten. Dit leek niet zo vreemd tot ze me de directrice spraken die hen vertelde dat een van de meiden zondag in de kerk had verteld dat ze bezeten was en dat ze de opdracht had gekregen om de hele school uit te moorden. Zij was die morgen naar de keuken gelopen en had daar gevraagd naar een mes dat ze van de directrice zou moeten lenen. De kokkin vertrouwde het niet en daarom had zij het mes niet meegegeven. Uiteindelijk maar goed ook, want hoogst waarschijnlijk zou zij het mes hierna gebruikt hebben om leerkrachten en/ of mede leerlingen neer te steken.

Toen de anderen weer buiten kwamen hield een leerkracht een telefoon tegen het oor van het meisje dat het meest ‘bezeten’ zou zijn en via de telefoon was de pastoor bezig met een duiveluitbanning. Dit leek eerst te werken, maar naar een poosje begon het meisje weer te stuiptrekken en vreemde geluiden te maken. Daarop kwam de politie en ambulance die de twee meiden mee hebben genomen. De directrice wist later te vertellen dat het tweede meisje had verteld dat er langs de weg twee oude vrouwen stonden die hun hadden meegenomen en een soort van duiveloproeping met hun gedaan hadden.

De anderen waren hier zo van geschrokken dat ze helemaal niet terug wilden naar de school en zich op hebben laten halen. Hierna is er contact geweest met Kokstad primary en hier konden zij ook voor een tweede week terecht. Daardoor waren we afgelopen week de hele week met alle studenten samen op dezelfde school.

Ik heb de hele week meegekeken in verschillende groepen en mijzelf erg vaak moeten voorstellen. Hieraan volgend deed ik meestal een vragenronde en ik vond het bijzonder welke vragen er dan gesteld werden. De kinderen zijn erg geïnteresseerd en vroegen vragen als: ‘Heeft Nederland ook een multiculturele samenleving? Welke taal speek je? En hoe komt het dat dit zoveel op Afrikaans lijkt?’ Ik had deze vragen helemaal niet verwacht, aangezien ik tot dusver de farmschools gewend was waar de kinderen nog helemaal niet zover ontwikkeld zijn. Ook het spreken van Engels gaat ze hier stukken beter af dan op de farmschools en ik moet eerlijk toegeven dat de meeste kinderen de Engelse taal beter beheersen dan ik, ondanks dat het voor hen ook niet de moedertaal is.

Ook hier vloog de week weer voorbij en vrijdag hebben we afsluitend in elke klas apart, dus 32 keer voor de oplettende lezer doei gezegd tegen alle leerlingen. Dat was voor mij het moment waarop ik het besef kreeg dat ik net (waarschijnlijk) mijn allerlaatste stagedag van mijn opleiding achter de rug had. Als alles nu volgens plan verloopt, en dat betekent dat ik ontzettend hard moet werken, dan kan ik in juni afstuderen. Maar voordat ik te hard ga juichen, ga ik nu maar weer eens hard aan de slag en verder met het onderzoeksverslag van Zuid- Afrika. Zucht… ;)