Op naar Duitsland, naar crazy Ralph
Door: Tim Cevat
Blijf op de hoogte en volg Tim
15 Juli 2013 | Duitsland, Flemlingen
Maandag 15 juli
Na een prachtig eerste weekend van mijn reis (waarbij ik mezelf afvroeg of dit nog wel te overtreffen was) was het dan toch tijd om naar mijn tweede bestemming tijdens deze trip te gaan. Rond 8 uur ’s morgens heeft Marijn mij naar het dichtstbijzijnde tankstation gebracht en daar kreeg ik al vrij vlot mijn eerste lift van twee zussen die onderweg waren naar hun werk. Zij waren in het begin vrij huiverig aangezien ik de eerste lifter was die zij meenamen, maar na een paar minuten kwamen we erachter dat zij beiden in Meppel geboren waren en hebben we gezellig gekletst. Zij konden mij maar een klein stukje meenemen en op het volgende tankstation had ik minder geluk. Hier heb ik toch een dik uur mensen aangesproken tot uiteindelijk een man mij een klein stukje op weg kon helpen richting de Duitse grens.
Hier weer afgezet bij een tankstation en hier had ik eigenlijk al direct een lift van een Pools gezin dat onderweg was naar Polen. Zij konden mij helemaal meenemen naar Düsseldorf waardoor het er eindelijk een beetje op leek dat het op zou schieten. Erg leuke mensen, maar ik vond het idee eigenlijk heel gek dat ik met Poolse mensen de Nederlandse grens naar Duitsland over ging. Had toch verwacht dat dit met Nederlanders zou zijn.
Zij reden jammer genoeg puur op de TomTom en hierdoor wist ook ik niet precies waar ik eruit moest. Uiteindelijk had ik door dat ik al te ver naar het Oosten was gereisd waardoor ik al een eind uit de richting was. Waar zij mij afzette kon ik eigenlijk geen kant op en daarom nog verder gelift met een Belgisch stel zij zette mij af vlak bij een viaduct en vandaaruit kon ik mooi naar de andere kant van de snelweg lopen. Dit was wel een slechte plek, want er was hier geen restaurant of benzinestation, maar alleen een wc. Er stoppen dus niet zoveel auto's... Na ongeveer 1,5 uur kreeg ik m'n volgende lift van een Duitse man Christiaan die me een heel stuk op weg heeft geholpen terug richting Düsseldorf en mij heeft afgezet op een benzinetankstation in Zuidelijke richting.
Op het moment dat ik bij Christiaan uitstapte stonden we naast een caravan met Nederlanders en hier kon ik gelijk mee doorrijden waardoor ik gewoon binnen een minuut al een nieuwe lift had. Volgens mij heb ik daarmee ook een liftrecord gebroken en ben ik eigenlijk van mening dat het opgenomen zou moeten worden in het Guinnessbook of records ;) Zij gingen richting Italië en omdat ze natuurlijk niet wisten wie ze in de auto hadden kon ik eerst maar meerijden tot Keulen. In de auto lekker gepraat en al snel was het geen probleem meer en mocht ik helemaal meerijden naar Frankfurt Am Main. Waardoor ik eindelijk in de buurt van mijn eindbestemming in de buurt kwam.
Bij het tankstation waar ik afgezet werd ontmoette ik een andere lifter die er al heel lang stond en die wees mij erop dat er een auto stond met 'MA' als eerste twee letters en dat deze dan naar Mannheim zou gaan. Dit was alleen wel een hele grote dikke Lancia, waardoor ik eigenlijk dacht dat ik geen lift van deze mensen zou krijgen. Maar na gewacht te hebben op de eigenaar bleek dit geen enkel probleem te zijn. Enige probleem was dat ze geen van drieën Engels spraken en alleen Turks en Duits. Vlak daarvoor had ik gelukkig met een Nederlandse Turk gesproken die de vertaling voor mij heeft gedaan en het uiteindelijk allemaal geen probleem was :)
Ik kon meerijden naar Karlsruhe en na onderweg met mijn vriend Ralph gebeld te hebben wilde hij mij hier wel oppikken, waardoor ik rond 21 uur 's avonds eindelijk op de plek van bestemming aankwam, namelijk Ralphs huis. Super gaaf om hem weer te zien en heerlijk dat die jongen zo zich zelf is. Zo kwam hij op zijn blote voeten naar het station lopen, omdat hij zich daar comfortabel bij voelt. Ook Ralph heb ik ontmoet aan het begin van dit jaar in Zuid- Afrika.
Bij Ralphs huis aangekomen moest er natuurlijk eerst bij gekletst worden en dit gebeurde onder het genot van een wijntje. Ralph zijn ouders hebben namelijk een wijngaard en maken dus hun eigen wijn. Er moesten verschillende wijnen geproefd worden, wat ik erg vervelend vond. Later op de avond kwamen ook zijn ouders en zus thuis, erg leuk om ze te ontmoeten en om in dit geval Ralph te zien in zijn eigen omgeving. Enige nadeel is dat zij onderling een dialect van Duits spreken wat voor mij zelfs met moeite met geen mogelijkheid te verstaan is.
Zoals de laatste dagen al een gebruik is geworden ben ik ook deze avond weer laat naar bed gegaan en werd ik de volgende ochtend dan ook later wakker dan ik verwacht had. Dit was echter geen probleem en na opgestaan te zijn en te hebben ontbeten met Ralph zijn moeder kwam Ralph al terug van het werk. Ideaal werken voor je ouwelui, want hij kan zijn eigen werktijden bepalen.
Eerst heeft Ralph mij toen de wijnboerderij, de wijnvelden en dergelijke laten zien, wat erg interessant was. Bijzonder om te zien wat er eigenlijk allemaal bij komt kijken en hoe het hele proces vorm krijgt. Na de rondleiding hebben ik met de hele familie Weber geluncht, ook opa Weber schoof aan, hij woont namelijk ook nog in hetzelfde huis wat voor (mijn) Nederlandse begrippen toch vrij bijzonder is.
Ralph wilde mij graag wat van de omgeving laten zien en hiervoor gingen we richting de bergen en hier hebben we een hike gemaakt naar het plaatselijke kasteel en hier ook buiten de gebaande wegen nog even wat verder geklommen. Dit was erg tof en vooral vanaf de hoogste toren die dus eigenlijk verboden gebied was en waar we naar toe klommen terwijl de stenen onder onze voeten afbrokkelden had je een waanzinnig uitzicht.
Na de hike zijn we weer naar Ralphs huis gegaan en na nog even snel wat gegeten te hebben zijn we met zijn zus en een vriendin naar een Pretzelfest geweest. Dit is een soort van grote kermis met heel veel eet- en drinktentjes en vooral veel bier, wijn en pretzels. Hier heb ik natuurlijk weer verschillende bieren geprobeerd en dit is toch wel wat anders dan in Nederland. Hier heb ik voor de eerste keer Radler gehad, wat ze daar schenken met citroenlimonade en witbier. In de feesttent kon ik meezingen met vrijwel alle nummers die gespeeld werden, omdat ze veel covers van de Dikdakkers deden, maar dan in het Duits.
Na een prachtig eerste weekend van mijn reis (waarbij ik mezelf afvroeg of dit nog wel te overtreffen was) was het dan toch tijd om naar mijn tweede bestemming tijdens deze trip te gaan. Rond 8 uur ’s morgens heeft Marijn mij naar het dichtstbijzijnde tankstation gebracht en daar kreeg ik al vrij vlot mijn eerste lift van twee zussen die onderweg waren naar hun werk. Zij waren in het begin vrij huiverig aangezien ik de eerste lifter was die zij meenamen, maar na een paar minuten kwamen we erachter dat zij beiden in Meppel geboren waren en hebben we gezellig gekletst. Zij konden mij maar een klein stukje meenemen en op het volgende tankstation had ik minder geluk. Hier heb ik toch een dik uur mensen aangesproken tot uiteindelijk een man mij een klein stukje op weg kon helpen richting de Duitse grens.
Hier weer afgezet bij een tankstation en hier had ik eigenlijk al direct een lift van een Pools gezin dat onderweg was naar Polen. Zij konden mij helemaal meenemen naar Düsseldorf waardoor het er eindelijk een beetje op leek dat het op zou schieten. Erg leuke mensen, maar ik vond het idee eigenlijk heel gek dat ik met Poolse mensen de Nederlandse grens naar Duitsland over ging. Had toch verwacht dat dit met Nederlanders zou zijn.
Zij reden jammer genoeg puur op de TomTom en hierdoor wist ook ik niet precies waar ik eruit moest. Uiteindelijk had ik door dat ik al te ver naar het Oosten was gereisd waardoor ik al een eind uit de richting was. Waar zij mij afzette kon ik eigenlijk geen kant op en daarom nog verder gelift met een Belgisch stel zij zette mij af vlak bij een viaduct en vandaaruit kon ik mooi naar de andere kant van de snelweg lopen. Dit was wel een slechte plek, want er was hier geen restaurant of benzinestation, maar alleen een wc. Er stoppen dus niet zoveel auto's... Na ongeveer 1,5 uur kreeg ik m'n volgende lift van een Duitse man Christiaan die me een heel stuk op weg heeft geholpen terug richting Düsseldorf en mij heeft afgezet op een benzinetankstation in Zuidelijke richting.
Op het moment dat ik bij Christiaan uitstapte stonden we naast een caravan met Nederlanders en hier kon ik gelijk mee doorrijden waardoor ik gewoon binnen een minuut al een nieuwe lift had. Volgens mij heb ik daarmee ook een liftrecord gebroken en ben ik eigenlijk van mening dat het opgenomen zou moeten worden in het Guinnessbook of records ;) Zij gingen richting Italië en omdat ze natuurlijk niet wisten wie ze in de auto hadden kon ik eerst maar meerijden tot Keulen. In de auto lekker gepraat en al snel was het geen probleem meer en mocht ik helemaal meerijden naar Frankfurt Am Main. Waardoor ik eindelijk in de buurt van mijn eindbestemming in de buurt kwam.
Bij het tankstation waar ik afgezet werd ontmoette ik een andere lifter die er al heel lang stond en die wees mij erop dat er een auto stond met 'MA' als eerste twee letters en dat deze dan naar Mannheim zou gaan. Dit was alleen wel een hele grote dikke Lancia, waardoor ik eigenlijk dacht dat ik geen lift van deze mensen zou krijgen. Maar na gewacht te hebben op de eigenaar bleek dit geen enkel probleem te zijn. Enige probleem was dat ze geen van drieën Engels spraken en alleen Turks en Duits. Vlak daarvoor had ik gelukkig met een Nederlandse Turk gesproken die de vertaling voor mij heeft gedaan en het uiteindelijk allemaal geen probleem was :)
Ik kon meerijden naar Karlsruhe en na onderweg met mijn vriend Ralph gebeld te hebben wilde hij mij hier wel oppikken, waardoor ik rond 21 uur 's avonds eindelijk op de plek van bestemming aankwam, namelijk Ralphs huis. Super gaaf om hem weer te zien en heerlijk dat die jongen zo zich zelf is. Zo kwam hij op zijn blote voeten naar het station lopen, omdat hij zich daar comfortabel bij voelt. Ook Ralph heb ik ontmoet aan het begin van dit jaar in Zuid- Afrika.
Bij Ralphs huis aangekomen moest er natuurlijk eerst bij gekletst worden en dit gebeurde onder het genot van een wijntje. Ralph zijn ouders hebben namelijk een wijngaard en maken dus hun eigen wijn. Er moesten verschillende wijnen geproefd worden, wat ik erg vervelend vond. Later op de avond kwamen ook zijn ouders en zus thuis, erg leuk om ze te ontmoeten en om in dit geval Ralph te zien in zijn eigen omgeving. Enige nadeel is dat zij onderling een dialect van Duits spreken wat voor mij zelfs met moeite met geen mogelijkheid te verstaan is.
Zoals de laatste dagen al een gebruik is geworden ben ik ook deze avond weer laat naar bed gegaan en werd ik de volgende ochtend dan ook later wakker dan ik verwacht had. Dit was echter geen probleem en na opgestaan te zijn en te hebben ontbeten met Ralph zijn moeder kwam Ralph al terug van het werk. Ideaal werken voor je ouwelui, want hij kan zijn eigen werktijden bepalen.
Eerst heeft Ralph mij toen de wijnboerderij, de wijnvelden en dergelijke laten zien, wat erg interessant was. Bijzonder om te zien wat er eigenlijk allemaal bij komt kijken en hoe het hele proces vorm krijgt. Na de rondleiding hebben ik met de hele familie Weber geluncht, ook opa Weber schoof aan, hij woont namelijk ook nog in hetzelfde huis wat voor (mijn) Nederlandse begrippen toch vrij bijzonder is.
Ralph wilde mij graag wat van de omgeving laten zien en hiervoor gingen we richting de bergen en hier hebben we een hike gemaakt naar het plaatselijke kasteel en hier ook buiten de gebaande wegen nog even wat verder geklommen. Dit was erg tof en vooral vanaf de hoogste toren die dus eigenlijk verboden gebied was en waar we naar toe klommen terwijl de stenen onder onze voeten afbrokkelden had je een waanzinnig uitzicht.
Na de hike zijn we weer naar Ralphs huis gegaan en na nog even snel wat gegeten te hebben zijn we met zijn zus en een vriendin naar een Pretzelfest geweest. Dit is een soort van grote kermis met heel veel eet- en drinktentjes en vooral veel bier, wijn en pretzels. Hier heb ik natuurlijk weer verschillende bieren geprobeerd en dit is toch wel wat anders dan in Nederland. Hier heb ik voor de eerste keer Radler gehad, wat ze daar schenken met citroenlimonade en witbier. In de feesttent kon ik meezingen met vrijwel alle nummers die gespeeld werden, omdat ze veel covers van de Dikdakkers deden, maar dan in het Duits.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
