African Adventure 30 jan - 1 feb Mozambique

Maandag 30 januari
Vandaag was na lang uitstellen (drie extra nachten in Tofo verbleven) toch echt het moment aangekomen om door te reizen naar de volgende plek.
Hoe langer Philip en ik over onze reisplannen  praten en mensen spreken, hoe groter het plan lijkt te worden en des te meer aanpassingen er gedaan worden. Waar ik eerst alleen naar Zuid- Afrika en Mozambique zou gaan, gaan we zoals het nu lijkt naar Malawi, dan door naar Tanzania, dan richting de Victoria falls via Zambia en Botswana en dan via Namibië terug naar Zuid- Afrika.
Vandaag zouden we een acht uur durende bustocht maken naar Chimoio, maar aangekomen in Inhambane bleek er geen bus meer te rijden, waarop we besloten om in plaats daarvan naar Vilanculos te gaan. Dit is een busreis van zo'n vier uur waardoor we in ieder geval al aardig in de goede richting zitten. Dit jammer genoeg wel per chopper. Dit is een busje met zitplaatsen voor 12 mensen, maar meestal zit je hier met minimaal 18 mensen in. Wel hebben we steeds geluk, we mogen vrijwel elke keer voorin zitten. Philip denkt dat het met huidskleur te maken kan hebben, maar ik hoop dat het komt door onze lengte in vergelijking tot de gemiddelde Afrikaan.
Bij aankomst in Vilanculos gingen we eerst een drankje doen op lokale marktje en daar zag ik twee mannen in een klein winkeltje bezig op een ouderwetse Singer naaimachine. Aangezien ik twee dagen daarvoor uit een broek gescheurd was, leek mij dit een moment moment om de broek te laten repareren. Philip werd ook enthousiast, omdat hij voorafgaand aan de Afrika trip in Zuid- Amerika was en allerlei patches had gekocht die nog op z'n tas genaaid moesten worden. Dit deed mij weer herinneren dat mijn awesome flamingo patch (die ik zelf op m'n tas had gestreken en gekregen had van Amber en Eelco) de tweede dag in Durban al los gekomen was en dat ze deze ook mooi vast konden naaien.
Aangekomen in het winkeltje stelden de mannen zich voor als Solomão en Samson, twee positief ingestelde jonge neven van een jaar of 22.
Daar hebben we uurtje doorgebracht en we vonden de kleding die zij aan hadden zo tof dat we zelf ook iets soortgelijks wilden en afgesproken hadden om de volgende dag terug te komen. Hierna zijn we per Tjoek Tjoek naar Baobob Backpackers gegaan. Hier waren veel mensen uit de vorige backpacker in Tofo die allemaal verbaasd waren ons weer te zien, omdat zij in de veronderstelling waren dat we naar Chimoio zouden gaan.

Dindag 31 januari
Weer op tijd er uit en nu zag ik eigenlijk pas op wat een mooie plek we eigenlijk waren. Vanaf de backpacker keek je uit over de zee waar palmbomen voor stonden en waar allemaal vintage (lees: versleten, maar oogstrelende) vissersbootjes ronddobberden.
Bij het verlaten van de backpacker snapten we waarom ze juist voor de naam Baobob backpacker hebben gekozen, omdat er een immens groot exemplaar van deze boom bij de entree stond. Een erg indrukwekkende boom om te zien.
Aangekomen op de markt bij Solomão en Samson, gingen we eerst met Solomão naar de andere markt om Capulanas te kopen waar ze dan onze kleren van zouden gaan maken. Dit was nog een heel proces omdat de markt echt een kruip-door-sluip-door is en je allemaal verschillende stalletjes hebt waar ze van alles verkopen. Uiteindelijk zijn we er in geslaagd om een paar mooie exemplaren te bemachtigen waarna we terug konden om onze maten op te laten meten, waarna de mannen aan de slag konden op de naaimachine. (Philip schrijft hier nog een gastblog over in het Engels)
's Middags heb ik nog even met twee Zweedse meiden een wandeling gemaakt over het strand. (Philip voelde zich niet zo lekker) Op het strand worden vissen geslacht en er was ook een hele grote (waarschijnlijk) pijlstraatrog met minimaal een doorsnede van een halve meter. Vind dit toch lastig om te zien dat ze zo'n prachtig dier van het leven beroofd wordt.
's Avonds hebben we met z'n zessen gegeten met de twee Zweedse meiden Pietra en Patricia en  twee Amerikanen Roxan en Sterling bij Leopoldina's een leuk Afrikaans restaurant nabij Baobob backpacker.

Woensdag 1 februari
En toen was het alweer tijd om deze mooie plek aan de kust te verlaten en verder het binnenland in te trekken in de richting van Malawi. Met als eerste tussenstop Chimoio (Moz) Het plan voor nu is om aan de zuidzijde van Lago Niassa ofwel het Malawi meer een boot te pakken en dan helemaal naar de noordzijde te varen. Het varen opzich neemt (van horen zeggen) twee dagen in beslag en je maakt ergens een tussenstop.
Voordat we konden vertrekken moesten we eerst nog langs bij onze vrienden de kleermakers om onze kleren te passen en op te halen. Bij aankomst bleken ze nog niet helemaal klaar en mijn shirt (stugge stof) was te strak waardoor ik er met m'n gespierde beach body er niet in kon komen.