Oriënteren en voorbereiden in Kokstad
Door: Tim Cevat
Blijf op de hoogte en volg Tim
04 Februari 2013 | Zuid-Afrika, Kokstad
Wat is dit een ontzettend mooi land! Zo’n andere cultuur en andere omgeving (vooral temperatuur) is behoorlijk wennen. Ik moest er vooral aan wennen dat je niet zo snel contact hebt met de locals aangezien er hier nog steeds een soort apartheid is en vooral het verschil tussen rijk en arm zo groot is. Wanneer ik buiten sta te roken (Ja groep 7/8 ik ben nog steeds niet gestopt…) komen er constant mensen naar je toe om te vragen om een sigaret of alleen een hijsje. Dit zijn niet alleen ‘zwarte’ mensen, maar ook veel arme blanke Afrikanen.
De eerste keer dat ik mij echt geaccepteerd en op mijn gemak voelde tussen de locals, was het moment dat ik ging zwemmen met als enige eigendom een handdoek. Dit was de eerste keer dat ik niet op hoefde te letten dat iemand op mijn spullen aasde en me gewoon even kon ontspannen. Het is een vreemde ervaring om dan naar het stukje strand te lopen waar je mag zwemmen (i.v.m. sterke stroming) en dan de zee in te lopen waar al zo’n 200 ‘zwarte’ Afrikanen zwemmen.Ik heb het al eerder genoemd, maar het is zo vreemd om in de ‘minderheid’ te zijn.
De laatste dag in Durban hebben we een soort van sightseeing gedaan met Claudio een erg vriendelijke medewerker van het Beachhotel die in zijn vrije tijd wel eens met toeristen op pad gaat. We hebben eerst een soort van bazaar bezocht met erg leuke handgemaakte souvenirs. Verder hebben we onder andere de haven van Durban bezocht en een spectaculaire Zuid- Afrikaanse dans bijgewoond.
Kokstad? Dat is maar 300 kilometer…
Durban vloog voorbij en al snel zaten we in de auto op weg naar ons doel van de trip. We werden opgehaald door Phungula (en ik ben al zo’n held in namen) een chauffeur van het department of education en hij bracht ons naar Kokstad. Dit was volgens hem maar een stukje van 300 kilometer en zou zo’n 3 uur duren. In Zuid- Afrika zijn dit hele normale afstanden zelfs om even iets te bezoeken of iemand op te halen. Bij aankomst in Kokstad, na zo’n 4 uur ;) bleek dat we nog bijna een uur over een keienweg mochten rijden om op de plek van bestemming te komen.
Het huis/ villa waar we verblijven heet ´Mooiplaas´ en doet z’n naam eer aan. We zitten hier tussen de heuvels met een ongelofelijk uitzicht. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een mooiere plek gezien heb! Het huis is van Rensia en Carl en deze mensen zijn van oorsprong Nederlands/ Duits/ Engels en zo zie je maar weer wat voor invloeden wij hier in Zuid- Afrika gehad hebben.
Na het genieten van het verblijf waar we de komende twee maanden de weekenden zullen doorbrengen was het natuurlijk tijd om aan de bak te gaan. Om ons een beetje te kunnen oriënteren en voor te bereiden op het lesgeven op de verschillende Farmschools gingen we deze eerst bezoeken.
Dinsdag 29 januari hebben we de eerste twee scholen bezocht en dit is erg bijzonder om mee te maken. De kinderen zijn allemaal ontzettend vrolijk en beginnen al te lachen bij het minste oogcontact. De meeste leerkrachten doen hun best, maar hebben (waarschijnlijk) door verkeerde of minimale scholing weinig variatie en interactie in hun lesgeven. De leerlingen hebben desondanks onwijs veel respect en discipline, iets was ik in Nederland te vaak mis.
De nacht van dinsdag op woensdag was verschrikkelijk! Ik ben heel erg ziek geweest en heb het grootste gedeelte van de nacht op de wc doorgebracht. Voordeel is (hoop ik) dat ik het nu ook weer gehad heb voor een hele lange periode. Doordat ik zo ziek was ben ik woensdag dan ook niet mee geweest naar de school en de bijbehorende vergadering met het department. Donderdag en vrijdag kon ik gelukkig wel weer mee doen met het programma en hebben we nog drie leuke scholen bezocht.
De scholen die ik gezien heb, hebben allemaal erg weinig geld en materialen. Ze zijn allemaal vervallen en de ene is nog aftandser dan de ander. Op sommige scholen komen ze er zelfs voor uit dat er nog geslagen wordt wat echt verschrikkelijk is. Ik ga naar de scholen Charleton, Ntynbanane en Taveni waar ik steeds twee weken les ga geven. Daarna nog een week naar Kokstad primary, dit is de stadsschool die erg goed is en waar de standaard misschien nog wel hoger ligt dan in Nederland.
Voor nu ga ik dit weekend heerlijk genieten van het weer, lessen voorbereiden en zondag lekker braaien (soort van BBQ-en met de verschillende boeren waar we doordeweeks verblijven. In de volgende blog zal ik even wat meer vertellen over de boeren en het lesgeven op de eerste farmschool.
De eerste keer dat ik mij echt geaccepteerd en op mijn gemak voelde tussen de locals, was het moment dat ik ging zwemmen met als enige eigendom een handdoek. Dit was de eerste keer dat ik niet op hoefde te letten dat iemand op mijn spullen aasde en me gewoon even kon ontspannen. Het is een vreemde ervaring om dan naar het stukje strand te lopen waar je mag zwemmen (i.v.m. sterke stroming) en dan de zee in te lopen waar al zo’n 200 ‘zwarte’ Afrikanen zwemmen.Ik heb het al eerder genoemd, maar het is zo vreemd om in de ‘minderheid’ te zijn.
De laatste dag in Durban hebben we een soort van sightseeing gedaan met Claudio een erg vriendelijke medewerker van het Beachhotel die in zijn vrije tijd wel eens met toeristen op pad gaat. We hebben eerst een soort van bazaar bezocht met erg leuke handgemaakte souvenirs. Verder hebben we onder andere de haven van Durban bezocht en een spectaculaire Zuid- Afrikaanse dans bijgewoond.
Kokstad? Dat is maar 300 kilometer…
Durban vloog voorbij en al snel zaten we in de auto op weg naar ons doel van de trip. We werden opgehaald door Phungula (en ik ben al zo’n held in namen) een chauffeur van het department of education en hij bracht ons naar Kokstad. Dit was volgens hem maar een stukje van 300 kilometer en zou zo’n 3 uur duren. In Zuid- Afrika zijn dit hele normale afstanden zelfs om even iets te bezoeken of iemand op te halen. Bij aankomst in Kokstad, na zo’n 4 uur ;) bleek dat we nog bijna een uur over een keienweg mochten rijden om op de plek van bestemming te komen.
Het huis/ villa waar we verblijven heet ´Mooiplaas´ en doet z’n naam eer aan. We zitten hier tussen de heuvels met een ongelofelijk uitzicht. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een mooiere plek gezien heb! Het huis is van Rensia en Carl en deze mensen zijn van oorsprong Nederlands/ Duits/ Engels en zo zie je maar weer wat voor invloeden wij hier in Zuid- Afrika gehad hebben.
Na het genieten van het verblijf waar we de komende twee maanden de weekenden zullen doorbrengen was het natuurlijk tijd om aan de bak te gaan. Om ons een beetje te kunnen oriënteren en voor te bereiden op het lesgeven op de verschillende Farmschools gingen we deze eerst bezoeken.
Dinsdag 29 januari hebben we de eerste twee scholen bezocht en dit is erg bijzonder om mee te maken. De kinderen zijn allemaal ontzettend vrolijk en beginnen al te lachen bij het minste oogcontact. De meeste leerkrachten doen hun best, maar hebben (waarschijnlijk) door verkeerde of minimale scholing weinig variatie en interactie in hun lesgeven. De leerlingen hebben desondanks onwijs veel respect en discipline, iets was ik in Nederland te vaak mis.
De nacht van dinsdag op woensdag was verschrikkelijk! Ik ben heel erg ziek geweest en heb het grootste gedeelte van de nacht op de wc doorgebracht. Voordeel is (hoop ik) dat ik het nu ook weer gehad heb voor een hele lange periode. Doordat ik zo ziek was ben ik woensdag dan ook niet mee geweest naar de school en de bijbehorende vergadering met het department. Donderdag en vrijdag kon ik gelukkig wel weer mee doen met het programma en hebben we nog drie leuke scholen bezocht.
De scholen die ik gezien heb, hebben allemaal erg weinig geld en materialen. Ze zijn allemaal vervallen en de ene is nog aftandser dan de ander. Op sommige scholen komen ze er zelfs voor uit dat er nog geslagen wordt wat echt verschrikkelijk is. Ik ga naar de scholen Charleton, Ntynbanane en Taveni waar ik steeds twee weken les ga geven. Daarna nog een week naar Kokstad primary, dit is de stadsschool die erg goed is en waar de standaard misschien nog wel hoger ligt dan in Nederland.
Voor nu ga ik dit weekend heerlijk genieten van het weer, lessen voorbereiden en zondag lekker braaien (soort van BBQ-en met de verschillende boeren waar we doordeweeks verblijven. In de volgende blog zal ik even wat meer vertellen over de boeren en het lesgeven op de eerste farmschool.
-
04 Februari 2013 - 18:06
Tim:
Hey Tim,
mooi om je verhaal weer te lezen.
Ik ben benieuwd hoe het lesgeven op de farmschools gaat!!
Ik hou je verhalen in de gaten! -
04 Februari 2013 - 18:13
Dominique:
Hey Timmie,
Klinkt allemaal erg goed hoor.
Wel balen dat je tijdens het bekijken van de scholen ziek was, maar laten we dan inderdaad maar hopen dat je er nu weer een poos vanaf bent.
Nog heel veel plezier en laat ze daar maar eens zien hoe meester Tim zijn lessen voor elkaar heeft. :)
Ondertussen zal ik je verhalen lezen (en niet controleren op spelling! ;) )
Liefs Dominique -
04 Februari 2013 - 18:21
Jennie Koops:
Hallo Tim je verhalen zijn erg herkenbaar van de verhalen van Christel vooral het strand. Bij port alfred zijn speciaal gedeeltes voor blanken, ook het ziek zijn komt me bekend voor. Ik hoop dat alles verder voorspoedig gaat. Je heb een goede keuze gemaakt. het bedrijf waar jij werkte is failliet en bij ons is alles onzeker geworden. Gr Jennie -
04 Februari 2013 - 23:27
Annette:
Hé lieverd,
Wat een geweldige avonturen beleef je daar, behalve dan het ziek zijn. Maar nu ben je weer schoon van binnen.. Hoe warm is het daar eigenlijk en ben je al lekker bruin? Volgens mij kom je zelf als neger terug. Geniet van al dat moois en blijf gezond! Wij genieten van jou enthousiaste verhalen, dus blijf ze doorsturen. Tot gauw, kussie An -
05 Februari 2013 - 09:51
Michelle:
Timothyyyyy!
Mooi verhaal weer hoor! Erg fÍjn om zo nu en dan even wat van je te lezen! Wel raar. Je zit aan de andere kant vd wereld en we kunnen gewoon contact hebben.
Wat vervelend dat je ziek bent geweest, iets verkeerds gegeten?
Pas maar op!
Erg fijn om te lezen dat je het zo mooi hebt.
De foto's zijn ook prachtig, totaal anders dan dat ik me had voorgesteld!
Geniet! En maak VEEEL foto's, want ik verwacht een uitgebreide foto rapportage alS je terug bent.
Hier alles goed ... Pip & Tax missen je wel hoor! Als ik je naam noem zitten ze in de vensterbank ;)
Liefs Mich -
05 Februari 2013 - 21:39
Denise:
Hoi Tim,
Wat fijn om te lezen dat je het zo leuk vind daar! Ik blijf zeker je verhalen volgen. Wel verschrikkelijk om te lezen dat de kinderen nog geslagen worden op de scholen daar. Ik snap dat je daar wel even van bent geschrokken.
Ik ben benieuwd hoe het lesgeven je verder af gaat daar. Was het lastig om contact te maken met de kinderen of viel het mee? En wat heb je ze allemaal al kunnen leren? Hoe reageren ze op de spullen die jullie hebben mee gebracht?
Geniet van het weer daar en nog heel veel succes & plezier! Wel veel foto's maken hoor!
Take care!
Groetjes van Denise en Ruben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
